O Milton Glaser είναι ίσως ο πιο διάσημος γραφίστας, γνωστός σε όλους μας για το λογότυπό του "Ι Love New York", και ο ιδρυτής, μαζί με τον Clay Felker, του περιοδικού New York Times. Σε μια σχετικά πρόσφατη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξή του (click here to view) αναπτύσσει τις απόψεις του γύρω από την τέχνη, θέσεις που όπως θα διακρίνετε και εσείς, ηχούν σε παραπλήσιους τόνους με εκείνους των σκεπτόμενων γιγάντων του παρελθόντος.
Αντιλαμβάνεται την τέχνη ως άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάγκη του ανθρώπου για δημιουργία και την αναζήτηση του ωραίου. Η συνειδητοποίηση, σε πολύ μικρή ηλικία, ότι μπορεί κανείς να δημιουργήσει ένα ολόκληρο κόσμο μόνο με ένα μολύβι, υπήρξε καθοριστικής σημασίας για τις μετέπειτα επιλογές του. Προσφέροντας μάθημα ζωής στους νέους γονείς, τους καλεί να αφήσουν τα παιδιά τους να επιλέξουν στην ζωή με γνώμονα την ευτυχία και όχι την ασφάλεια. Αιώνιο δίλημμα για όσους θέλουν να ασχοληθούν με τον χώρο της τέχνης. "Όμως οι προσωπικές επιλογές μήπως δεν είναι και αυτό μια τέχνη;" λέει χαρακτηριστικά.
Αντιλαμβάνεται την τέχνη ως άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάγκη του ανθρώπου για δημιουργία και την αναζήτηση του ωραίου. Η συνειδητοποίηση, σε πολύ μικρή ηλικία, ότι μπορεί κανείς να δημιουργήσει ένα ολόκληρο κόσμο μόνο με ένα μολύβι, υπήρξε καθοριστικής σημασίας για τις μετέπειτα επιλογές του. Προσφέροντας μάθημα ζωής στους νέους γονείς, τους καλεί να αφήσουν τα παιδιά τους να επιλέξουν στην ζωή με γνώμονα την ευτυχία και όχι την ασφάλεια. Αιώνιο δίλημμα για όσους θέλουν να ασχοληθούν με τον χώρο της τέχνης. "Όμως οι προσωπικές επιλογές μήπως δεν είναι και αυτό μια τέχνη;" λέει χαρακτηριστικά.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες θέσεις του, η σύνδεση της τέχνης με την αντίληψη και τη σκέψη. Όπως πολύ ευφάνταστα παρατηρεί ο Glaser "Όλοι μπορούμε να ζωγραφίσουμε, δεν μπορούμε όμως όλοι να δούμε. Κατ' επέκταση δεν μπορούμε να ζωγραφίσουμε γιατί δεν μπορούμε να δούμε". Συνέπεια μιας τέτοιας διαπίστωσης είναι ότι η τέχνη τελικά συνδέεται με την ικανότητα της σκέψης και της αντίληψης. Δυστυχώς, κατά την άποψη του ομιλητή μας, η ανάπτυξη των δεξιοτήτων αυτών δεν αποτελούν τον βασικό στόχο των σύγχρονων εκπαιδευτικών συστημάτων. Απόρροια όλων αυτών "η ενασχόληση με την τέχνη" σε όποια μορφή και σε όποιο βαθμό "συμβάλει στην ανάπτυξη του ατόμου". Θέση που πρέπει να λάβουμε σοβαρά στις μέρες μας.
Κείμενο-Επιμέλεια Παρουσίασης: Αναστασία Τσαγκάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου