Όταν μεγάλοι συνθέτες γράφουν για μικρά παιδιά το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι μαγικό. Ο Maurice Ravel παρ' όλο που δεν είχε δικά του παιδιά λέγεται ότι ήταν καλός παραμυθάς, συνήθιζε να αφηγείται παραμύθια και δικές του φανταστικές ιστορίες.
Ανάμεσα στο 1908 και στο 1910 o Ravel συνέθεσε ένα από τα πιο αγαπητά στο παγκόσμιο κοινό έργα, τη συλλογή των πέντε παιδικών κομματιών Η Μάνα μου η Χήνα (Ma Mère l' Oye). To έργο σε μορφή πιανιστικού ντουέτου (click here to listen), εμπνευσμένο από τα παιδικά παραμύθια των Charlew Perrault, Madame d'Aulnoy και Jeanne-Marie Leprince de Beaumont, είναι αφιερωμένο στα δύο μικρά παιδιά της οικογένειας Godebski, τη Mimie και ο Jean ηλικίας 6 και 7 ετών αντίστοιχα. Οι πιανίστριες Jeanne Leleu και Geneviève Durony ανέλαβαν την πρώτη εκτέλεση του έργου στις 20 Απριλίου 1910 στο Παρίσι. Στη συνέχεια Η Μάνα μου η Χήνα γνώρισε πολλές μεταμορφώσεις, για σόλο πιάνο, ορχήστρα και μπαλέτο. Η εκδοχή για ορχήστρα είναι αυτή που ακούγεται συχνότερα στις μέρες μας και διατηρεί το έργο στην επικαιρότητα (click here to listen).
Pavane de la Belle au bois dormant
(Παβάνα για την Ωραία Κοιμωμένη).
(Παβάνα για την Ωραία Κοιμωμένη).
Petit Poucet
(Κοντορεβιθούλης)
(Κοντορεβιθούλης)
Laideronnette, impératrice des pagodes
(Η Ασχημούλα, η αυτοκράτειρα της Παγόδας)
(Η Ασχημούλα, η αυτοκράτειρα της Παγόδας)
Les entretiens de la belle et de la bête
(Οι κουβέντες της Πεντάμορφης με το Τέρας)
(Οι κουβέντες της Πεντάμορφης με το Τέρας)
Le jardin féerique
(Ο Νεραϊδόκηπος)
(Ο Νεραϊδόκηπος)
Κείμενο-Επιμέλεια Παρουσίασης: Αναστασία Τσαγκάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου