Μικρές Μουσικές Ιστορίες... Οταν μεγάλοι συνθέτες γράφουν για μικρά παιδιά Maurice Ravel Ma Mère l' Oye!

Όταν μεγάλοι συνθέτες γράφουν για μικρά παιδιά το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι μαγικό. Ο Maurice Ravel παρ' όλο που δεν είχε δικά του παιδιά λέγεται ότι ήταν καλός παραμυθάς, συνήθιζε να αφηγείται παραμύθια και δικές του φανταστικές ιστορίες.   

Ανάμεσα στο 1908 και στο 1910 o Ravel συνέθεσε ένα από τα πιο αγαπητά στο παγκόσμιο κοινό έργα, τη συλλογή των πέντε παιδικών κομματιών Η Μάνα μου η Χήνα (Ma Mère l' Oye).  To έργο σε μορφή πιανιστικού ντουέτου (click here to listen), εμπνευσμένο από τα παιδικά παραμύθια των Charlew Perrault, Madame d'Aulnoy και Jeanne-Marie Leprince de Beaumont,  είναι αφιερωμένο στα δύο μικρά παιδιά της οικογένειας Godebski, τη Mimie και ο Jean ηλικίας 6 και 7 ετών αντίστοιχα. Οι πιανίστριες Jeanne Leleu και Geneviève Durony ανέλαβαν την πρώτη εκτέλεση του έργου στις 20 Απριλίου 1910 στο Παρίσι. Στη συνέχεια Η Μάνα μου η Χήνα γνώρισε πολλές μεταμορφώσεις, για σόλο πιάνο, ορχήστρα και μπαλέτο. Η εκδοχή για ορχήστρα είναι αυτή που ακούγεται συχνότερα στις μέρες μας και διατηρεί το έργο στην επικαιρότητα (click here to listen).

Pavane de la Belle au bois dormant 
(Παβάνα για την Ωραία Κοιμωμένη).

Petit Poucet 
(Κοντορεβιθούλης)

Laideronnette, impératrice des pagodes 
(Η Ασχημούλα, η αυτοκράτειρα της Παγόδας)

Les entretiens de la belle et de la bête 
(Οι κουβέντες της Πεντάμορφης με το Τέρας)

Le jardin féerique 
(Ο Νεραϊδόκηπος)

Κείμενο-Επιμέλεια Παρουσίασης: Αναστασία Τσαγκάρη

Pablo Picasso....η ζωγραφική είναι κυρίως γένους θηλυκού!

Αν υπάρχουν κάποιες γυναίκες στις οποίες  η σύγχρονη ζωγραφική οφείλει πολλά, αυτές δεν είναι άλλες από τις κατά καιρούς ερωτικές συντρόφους του Pablo Picasso. Μούσες που άφησαν το δικό τους στίγμα στον καμβά του Ισπανού ζωγράφου. 

Ας τις δούμε λοιπόν μέσα από τα δικά του μάτια:

Fernande Olivier... η σχέση τους κράτησε περίπου εφτά χρόνια (1904-1911). Μέσα στα χρόνια αυτά ο Picasso  ζωγράφισε περίπου 60 πορτραίτα της.

 Fernande Olivier 1906 Nude

 Fernande Olivier 1906

Marcelle Humbert (Eva Gouel)... μούσα του Picasso από το 1911 έως το 1915. Τους χώρισε ο θάνατος καθώς η Eva έφυγε από τη ζωή  το 1915 από φυματίωση.

Nude I love Eva 1912

Violin Jolie Eva 1912

Olga Kokhlova.... πρόκειται για την  μοναδική σύζυγο του Picasso, Ρωσίδα χορεύτρια του Ρωσικού Μπαλέτου. Γνωρίστηκαν στην Ρώμη το 1917 και παντρεύτηκαν ένα χρόνο μετά. Η σχέση τους υπήρξε θυελλώδεις, γεμάτη εντάσεις και καυγάδες. Μαζί έκαναν τρία παιδιά και χώρισαν το 1927. Η Olga όμως ποτέ δεν του έδωσε διαζύγιο και παρέμεινε ως το τέλος η κυρία Picassso.

Madame Olga 1923

Portrait of Olga 1922-1923

Marie Therese Walter...  δεκαεπτάχρονη καλλονή για την οποία ο Picasso παράτησε την Olga Kokhlova. Αρχικά κράτησαν την σχέση τους κρυφή μέχρι που Μarie Therese έμεινε έγκυος. Ίσως η πιο σημαντική από της μούσες του Picasso που βέβαια και αυτή όπως και οι υπόλοιπες εγκαταλείφθηκε, το 1936, προς χάριν της επόμενης...

Lying Naked on a Red cushion 1932 

Woman holding a book 1932

Marie-Therese Walter 1937

Dora Maar η φωτογράφος που εκθρόνισε την Marie Therese και σύντροφος του Picasso την περίοδο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου 1936-1944.

Portrait of Dora Maar 1936

Dora Maar with a cat 1941

To 1943 o Picasso γνωρίζει τη νεαρή φοιτήτρια Françoise Gilot. H σχέση τους κράτησε μια δεκαετία μαζί έκαναν δύο παιδιά.

Françoise 1946

Françoise Gilot and Paloma 1951

Genevieve Laporte... σύντομη σχέση 1951-1953, η εικοσιτετράχρονη για την οποία άφησε την Gilot.  

Genevieve on striped jacqueltte 1951

Jacueline Roque η τελευταία μούσα του Picasso για περίπου είκοσι χρόνια. Μετά τον θάνατο του ζωγράφου επέλεξε την αυτοκτονία. 

Jacqueline in flowers 1954

Woman in yellow hat (Jacqueline) 1961

                                                                      Κείμενο-Επιμέλεια Παρουσίασης: Αναστασία Τσαγκάρη

Μικρές Μουσικές Ιστορίες.... O Frederic Chopin τραγουδά ένα νανούρισμα Berceuse in D flat major Op.57 (1843-1844)

Πρόκειται για ένα πανέμορφο νανούρισμα γραμμένο για την μικρή κόρη της Pauline Viardot, Louise "Loisette" Viardot. H Pauline υπήρξε στενή φίλη του Chopin και της συντρόφου του George Sand.  Σε μια από τις επισκέψεις της στο σπίτι της Sand στο Nohant μαζί με την δεκαοκτάμηνη Loisette ο Chopin γοητεύεται από το χαριτωμένο κοριτσάκι - που τον αποκαλούσε P΄tit Chopin - και εμπνέεται το νανούρισμα αυτό. To έργο είναι γραμμένο σε μορφή θέμα και παραλλαγές που εκτός από το μεγαλείο του συνθέτη στη μελωδία αποδεικνύει και τη μεγαλοφυΐα του στη φόρμα.

Κείμενο-Επιμέλεια Παρουσίασης: Αναστασία Τσαγκάρη

Μικρές Μουσικές Ιστορίες...An American Blue Rhapsody

"Nocturne in Blue and Green" James Mc Neill Whistler 1871

12 Φεβρουαρίου 1924 μια τυπική χειμωνιάτικη ημέρα στην Νέα Υόρκη που έμελλε να γραφτεί στην ιστορία της μουσικής.  Ο άγνωστος τότε 24χρονος συνθέτης George Gershwin κάθετε στο πιάνο επί σκηνής του  Aeolian Hall  για την παγκόσμια πρώτη της Γαλάζιας Ραψωδίας (Rhapsody in Blue),  τo προτελευταίο έργο ανάμεσα σε άλλα 22 πειραματικά έργα στα πλαίσια μιας συναυλίας νέων έργων μοντέρνας μουσικής.  “An Experiment of Modern Music”  κατά τον εμπνευστή της Paul Whiteman. Στο άκουσμα του κλαρινέτου οι κουρασμένοι θεατές,  που είχαν ήδη αρχίσει να αποχωρούν, επιστρέφουν στις θέσεις του. Ανάμεσα τους οι Rachmaninoff,  Stravinsky και Jasch Heifetz. Τα επόμενα 17 λεπτά ήταν αρκετά για να καταλάβει ο Gershwin τη θέση του ανάμεσα στου εξέχοντες συνθέτες της εποχής.
To έργο γράφτηκε μετά από πολύ πίεση του Whitman προς τον Gershwin.  Πέντε εβδομάδες πέρασαν από την ημέρα της ανάθεσης και ο Gershwin δεν έχει γράψει μια νότα, ο Whitman όμως επιμένει και δεν αφαιρεί το όνομά του από το πρόγραμμα της συναυλίας. Ο Gershwin γράφει όπου βρει, ανάμεσα σε πρόβες, στα πίσω καθίσματα των ταξί. Τρεις εβδομάδες πριν την πρεμιέρα και κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του από την Νέα Υόρκη στη Βοστόνη  η έμπνευση ολοκληρώνεται. Ο ρυθμικός ήχος των τραίνων διεγείρει τη φαντασία του συνθέτη. Ο Gerswhin καταλήγει ότι το έργο του θέλει να περιγράφει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «Metropolitan Madness”.  American Rhapsody η αρχική ονομασία για να αλλάξει σε Rhapsody in Blue μετά από προτροπή του αδελφού του  Ira Gershwin και τον πίνακα του  James McNeill Whistler "Nocturne in Blue and Green". Ένα αιώνα μετά η μελωδία του Gershwin είναι ανάμεσα στις πιο παιγμένες μελωδίες ανάμεσα στο Happy Birthday και White Christmans. Όσο για τον ίδιο τον συνθέτη, δικαίως χαρακτηρίστηκε ως ο Mozart της Αμερικής.

Paul Whiteman Orchestra 1924

Κείμενο-Επιμέλεια Παρουσίασης: Αναστασία Τσαγκάρη

                                                                                                 Πηγή: Classical Music 101 Fred Plotkin

Conversations with Claudio Arrau

Πρόκειται για μια ραδιοφωνική συνομιλία του Claudio Arrau με τον  David Dubal. Αναμφίβολα μια ενδιαφέρουσα εκπομπή που διατηρεί τη διαχρονικότητά της καθώς οι προσωπικές εξομολογήσεις των μεγάλων καλλιτεχνών έχουν πάντα κάτι να μας διδάξουν. Ο διάσημος πιανίστας κάνει μια προσωπική διαδρομή μέσα από την μουσική μεγάλων συνθετών όπως Beethoven, Liszt, Chopin, Brahms, Schubert, Schumann, Albeniz και Debussy. Παράλληλα παραθέτει την εμπειρία του ως δάσκαλος, αναφέρεται στο δημιουργικό ρόλο του υποσυνείδητου στη μουσική ερμηνεία.

Επιμέλεια Παρουσίασης: Αναστασία Τσαγκάρη