 |
| "Nocturne in Blue and Green" James Mc Neill Whistler 1871 |
12 Φεβρουαρίου 1924 μια τυπική χειμωνιάτικη ημέρα στην Νέα Υόρκη που έμελλε να γραφτεί στην ιστορία της μουσικής. Ο άγνωστος τότε 24χρονος συνθέτης George Gershwin κάθετε στο πιάνο επί σκηνής του Aeolian Hall για την παγκόσμια πρώτη της Γαλάζιας Ραψωδίας (Rhapsody in Blue), τo προτελευταίο έργο ανάμεσα σε άλλα 22 πειραματικά έργα στα πλαίσια μιας συναυλίας νέων έργων μοντέρνας μουσικής. “An Experiment of Modern Music” κατά τον εμπνευστή της Paul Whiteman. Στο άκουσμα του κλαρινέτου οι κουρασμένοι θεατές, που είχαν ήδη αρχίσει να αποχωρούν, επιστρέφουν στις θέσεις του. Ανάμεσα τους οι Rachmaninoff, Stravinsky και Jasch Heifetz. Τα επόμενα 17 λεπτά ήταν αρκετά για να καταλάβει ο Gershwin τη θέση του ανάμεσα στου εξέχοντες συνθέτες της εποχής.
To έργο γράφτηκε μετά από πολύ πίεση του Whitman προς τον Gershwin. Πέντε εβδομάδες πέρασαν από την ημέρα της ανάθεσης και ο Gershwin δεν έχει γράψει μια νότα, ο Whitman όμως επιμένει και δεν αφαιρεί το όνομά του από το πρόγραμμα της συναυλίας. Ο Gershwin γράφει όπου βρει, ανάμεσα σε πρόβες, στα πίσω καθίσματα των ταξί. Τρεις εβδομάδες πριν την πρεμιέρα και κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του από την Νέα Υόρκη στη Βοστόνη η έμπνευση ολοκληρώνεται. Ο ρυθμικός ήχος των τραίνων διεγείρει τη φαντασία του συνθέτη. Ο Gerswhin καταλήγει ότι το έργο του θέλει να περιγράφει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «Metropolitan Madness”. American Rhapsody η αρχική ονομασία για να αλλάξει σε Rhapsody in Blue μετά από προτροπή του αδελφού του Ira Gershwin και τον πίνακα του James McNeill Whistler "Nocturne in Blue and Green". Ένα αιώνα μετά η μελωδία του Gershwin είναι ανάμεσα στις πιο παιγμένες μελωδίες ανάμεσα στο Happy Birthday και White Christmans. Όσο για τον ίδιο τον συνθέτη, δικαίως χαρακτηρίστηκε ως ο Mozart της Αμερικής.
To έργο γράφτηκε μετά από πολύ πίεση του Whitman προς τον Gershwin. Πέντε εβδομάδες πέρασαν από την ημέρα της ανάθεσης και ο Gershwin δεν έχει γράψει μια νότα, ο Whitman όμως επιμένει και δεν αφαιρεί το όνομά του από το πρόγραμμα της συναυλίας. Ο Gershwin γράφει όπου βρει, ανάμεσα σε πρόβες, στα πίσω καθίσματα των ταξί. Τρεις εβδομάδες πριν την πρεμιέρα και κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του από την Νέα Υόρκη στη Βοστόνη η έμπνευση ολοκληρώνεται. Ο ρυθμικός ήχος των τραίνων διεγείρει τη φαντασία του συνθέτη. Ο Gerswhin καταλήγει ότι το έργο του θέλει να περιγράφει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «Metropolitan Madness”. American Rhapsody η αρχική ονομασία για να αλλάξει σε Rhapsody in Blue μετά από προτροπή του αδελφού του Ira Gershwin και τον πίνακα του James McNeill Whistler "Nocturne in Blue and Green". Ένα αιώνα μετά η μελωδία του Gershwin είναι ανάμεσα στις πιο παιγμένες μελωδίες ανάμεσα στο Happy Birthday και White Christmans. Όσο για τον ίδιο τον συνθέτη, δικαίως χαρακτηρίστηκε ως ο Mozart της Αμερικής.
 |
| Paul Whiteman Orchestra 1924 |
Κείμενο-Επιμέλεια Παρουσίασης: Αναστασία Τσαγκάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου